Dzień 2: Rok bez zakupów (!)

Na dobry początek przeurocza Isla Fisher jako Zakupoholiczka. Niby film nie najwyższych lotów, ale jednak pokazuje troche prawdy. Ktoś oglądał?

Dzisiaj właściwie o dwóch rzeczach (a raczej ludziach) powiązanych poniekąd z tym blogiem i sierpniowym zakładem moim i Połówka.

Pierwszą z nich jest Jill Chivers. Australijka,która przez 10 lat zajmowała dobre stanowisko w korporacji. Zarabiała dużo, a wydawała głównie na ciuchy. Do czasu, aż redukcja etatów nie pozbawiła jej źródła dochodu. W grudniu 2009 roku założyła bloga, który miał opisać jej wyzwanie: 12 miesięcy bez kupowania ubrań. W wyniku tego powstaje program 12 kroków, który ma zamienić zakupoholiczki w rozsądne i świadome swych potrzeb konsumentki.

Druga to powstała w 2006 roku w San Francisco grupa The Compact. Jej członkowie poszli o krok dalej-wyrzeczenie nie tyczy się tylko ubrań, ale praktycznie wszystkiego. Compakterzy, jeśli już kupują, to tylko rzeczy używane, ale jeszcze chętniej korzystają z możliwości wymiany towarów i usług. Hodują sami warzywa i zioła, często pieką chleb i warzą własne piwo, wiele rzeczy wykonują własnoręcznie. Jeśli faktycznie muszą zdobyć nowy artykuł ( od tego nie da się całkowicie uciec w dzisiejszych czasach), to udają się do małego lokalnego sklepiku.

Szczerze to nie wiem, czy dałabym radę przez 12 miesięcy nie kupować ubrań, a co dopiero całej reszty. Wiem, że w Polsce są osoby, które podjęły się próby. Sporo z nich przetrzymało ten rok, a jeszcze więcej wprowadziło minimalizm na stałe do swego życia. Podziwiam takich ludzi.

Ja póki co trzymam się mojego miesiąca. Chce w tym wytrwać i chcę, żeby ubrania, kosmetyki, biżuteria, dodatki na powrót stały się tym, czym być powinny. Przedmiotami, nie mającymi wpływu na moją wartość, jako osoby, ani na mój humor, czy samoocenę. 

A Wy zdecydowalibyście się na rok bez zakupów?

P.S. u połówka wczoraj pierwszy kryzys-brak piwka po ciężkim dniu w pracy mocno odbił się na jego samopoczuciu, na szczęście nie na mnie (zabunkrowałam się z książką w drugim pokoju) :)

P.S. 2 na pewnym blogu widziałam cudny lakier do paznokci, a w pewnej sklepowej witrynie jeszcze cudniejszą kieckę :( za miesiąc pewnie już jej nie będzie:(