Minimalistyczna pielęgnacja długich włosów (po mojemu)

Uwielbiam koncepcję (jak ja to nazywam) w-sam-raz-malizmu lub wystarczy-mi-malizmu. Dlaczego? Bo pozwala każdemu brać tyle, ile jest mu potrzebne. Ktoś powie, że ilość kosmetyków na zdjęciu to za dużo, a to przecież sama pielęgnacja do włosów.

Ok. Ja też widziałam osoby u których cała pielęgnacja włosów to szampon i olej. I fajnie. Ale jeszcze kilka dni temu byłam posiadaczką włosów do pępka. Grubych, gęstych i falowanych. Która przy szamponie i oleju zmieniłyby się w gniazdo a la Amy W. Poza tym wierzcie mi, że dwa-trzy lata temu było dwa razy więcej i dwa razy drożej. Tylko włosy wyglądały dwa razy... gorzej :(

No to jdziemy od lewej:

Biały Jeleń z bawełną

Nie wiem, co mnie podkusiło, żeby kupić ten szampon, bo w końcu zawiera SLS, ale na pewno był to jakiś dobry fryzjerski duch. Jedyne cudeńko, które jest w stanie ukoić moją skórę głowy, zdeklasował nawet szampon dla dzieci z Rossmana. Zużyłam już chyba z 5 butelek i nie zamierzam przestać. Cena 3-5zł i bardzo ładny, delikatny zapach.

Odżywka w spreju Schwarzkopf

Taka trochę fanaberia. Silikonowe psikadełko o pięknym zapachu, który o dziwo zostaje na włosach. Nie wiem, czy wiele zmienia w ich kondycji, ale przydaje się, kiedy akurat przed zaśnięciem orientujesz się, że twoje włosy zmieniły się w jeden wielki kołtun i musisz to coś jakoś rozczesać.

Nektar Kerastase

Kiedyś go zjechałam na blogu, jako drogi bubel. Zwracam honor. Jeśli masz długie włosy, które robią co chcą, a musisz tego dnia wyglądać w miarę po ludzku, to jest sposób. Umyj włosy, nałóż nektar, wysusz – będzie lepiej. A żeby było bardzo dobrze nałóż więcej nektaru i wyprostuj. Twoje włosy będą udawać normalne aż do kolejnego mycia. Coś chyba jest w tej całej termoochronie, bo po kilku takich zabiegach nie zauważyłam większych zniszczeń. O wiele bardziej zaszkodziło moim włosom notoryczne przytrzaskiwanie w zamkach błyskawicznych. Cena zabójcza. Zapach piękny, ale nietrwały. Wydajność również zabójcza. Przy moim podejściu do prostowania i suszenia zużyję go pewnie... nigdy.

Maska Bingo SPA

Za oszałamiającą kwotę 12 zł dostajesz bardzo przyzwoitą maskę. I to pół litra. Kto nie lubi dostawać pół litra za 12zł? :) Trochę lejąca, ślicznie pachnie (i zapach zostaje na włosach), nigdy się nie kończy i robi różnicę w wyglądzie włosów.

Olej kokosowy

Aktualnie robię małą przerwę od olejowania. Ale w lodówce czeka słoiczek nierafinowanego oleju kokosowego, który wykorzystuję do gotowania i kuracji ssania oleju. Jak mnie za dwa tygodnie najdzie, to wiem, gdzie go szukać.

Odżywka Nivea

Kolejny niezbędnik długowłosej. Polecana chyba na każdym blogu, więc nie będę się rozpisywać za dużo. Bardzo gęsta i wydajna. Pomaga rozczesać długie i splątane kłaczyska bez nadmiaru łez i przekleństw.

Balsam do ciała Fenjal

Wiem, to dziwne. Taka mała pozostałość mojego włosomaniactwa. Ogólnie moje włosy i skóra głowy (nie lubię słowa skalp, zaraz widzę plemię Indian przed oczami J) lubią się przetłuszczać, ale czasem się przesuszają. Szukałam jakiejś nawilżającej maski, ale pojawił się problem. W większości produktów oznaczonych jako nawilżające nie znalazłam żadnego składnika, który mógłby faktycznie nawilżać. Wtedy pomyślałam, że przecież mam całkiem porządny balsam do ciała, więc może by tak? Ogólnie daje radę – włosy zostawia sprężyste, skórę szczęśliwą. Raz na miesiąc funduję sobie fanaberię.

Last but not least: Tangle Teezer

Za wszystkich dziwnych i z początku drogich gażdżetów promowanych usilnie na blogach ten jest wart wszystkich pochwał. Kup, jeśli widok szczotki lub grzebienia wywołuje u Ciebie spazmy. Nie pożałujesz. Po jakimś roku stosowania pomyślałam sobie, że w sumie szczotka jak szczotka. A potem zapomniałam jej zabrać na wyjazd i zmuszona byłam używać tradycyjnego narzędzia tortur. 

Pisanie o kosmetykach do włosów nie ma za bardzo sensu, jeśli nie wiemy jak wyglądają włosy piszącej. Bo może nam pokazać serię profesjonalnych kosmetyków, a sama ma 3 spalone rozjaśniaczem włoski na krzyż. Więc pokaże Wam moje włosy, takie jakie były kilka dni temu i jakie są dzisiaj.

Generalnie uwielbiam długie włosy. Długaśne. Ale na kimś. A najczęściej na zdjęciach. Wystylizowane do najmniejszego pasemka. Niniejszym oznajmiam, że nie potrafię z nimi dłużej żyć. Przez 80% czasu wyglądają niechlujnie, plączą się, a przejechanie po nich palcami może skończyć się utknięciem w śmiertelnej pułapce. Do tego wolną schną, prostowanie trwa wieki i wszędzie nimi zaczepiam (oparcie się o ścianę w windzie to błąd kosztujący za każdym razem kilka wyrwanych włosów). Toteż oznajmiłam pani fryzjerce kilka dni temu: ma być gdzieś do ramion.

Od 10 lat nie miałam takich krótkich włosów, chociaż według niektórych dalej są długie. Trochę dziwnie, ale lekko. Podoba mi się i jak na razie nie zaczęłam za nimi płakać. Zresztą wiem, że odrosną o wiele szybciej niż bym chciała. Przypuszczam, że zostanę przy tej długości, a może nawet spróbuję jeszcze je skrócić. Dlatego za parę miesięcy moja włosowa kosmetyczka może ulec jeszcze zmniejszeniu, ale dzisiaj zostawiam Was jeszcze z wersją dla długowłosych.

A tak poza tematem: zakwitło moje drzewo :) Może jestem dziwna, bo bardziej niż wszelkie wyprzedaże i kosmetyczne nowości zelektryzował mnie widok małych drzewek w hipermarkecie. Zawsze marzyłam o własnym drzewie w doniczce. Oby tylko szybko nie osiągnęło planowanych 9 metrów :P