Kim chcesz być za rok?

Stało się. Nadszedł ostatni dzień w korpo. Zamknęłam wszystkie kejsy, wyrzuciłam papierzyska, oddałam swoje słuchawki. Narzędzie pracy, które z przerwami towarzyszyło mi od 2011 roku. Obiecałam sobie, że to koniec. Że nigdy, przenigdy nie wrócę do tego narzędzia tortur.

Było łzawo i dziwnie, ale powtarzam sobie, że tak trzeba. W końcu jeśli nie znosisz czegoś robić i przez rok nic nie zmienia się na lepsze, chociaż próbujesz, to jedynym wyjściem jest przestać to robić. Tylko i aż tyle.

Wróciłam do domu i przestudiowałam wyraźnie swoje przemęczone odbicie w lustrze. Kim mogłabym być, gdybym trochę bardziej się starała? Gdzie leży granica moich możliwości?

Już od dawna uważam, że Karolina – Doradca Klienta to jakieś wynaturzenie, do którego nieopatrznie dopuściłam. To pójście po linii najmniejszego oporu. To bezpieczny wybór, w którym zamykają się miliony osób. Ale nie wierzę, że to jedyny wybór. To nie może być jedyny wybór.

Nie będzie postanowień w tym roku. Popatrzyłam na zeszłoroczna listę i uświadomiłam sobie, że zrealizowałam może 1/3 z nich. To się mija z celem.

Ale powiem Wam , kim chce być za rok:

Za rok chce być uśmiechnięta.

Chcę wyciskać życie jak cytrynę.

Chcę być panią własnego czasu i kariery.

Chce się rozwijać.

Chcę nabyć kilka nowych umiejętności.

Co zamierzam zrobić, żeby taką być?

Zamierzam powalczyć z własnym pesymizmem i odganiać czarne myśli.

Zamierzam przyjąć taktykę jak z fimu „Yes Man” – nie odrzucać okazji, które podsyła mi los tylko dlatego, że się boję.

Zamierzam więcej rzeczy tworzyć, niż konsumować (nie wiem, czy rozumiecie cokolwiek z tego podpunktu, mam nadzieję że tak).

Zamierzam bardzo, bardzo, bardzo ciężko pracować.

Jakie mam marzenia na 2015?

Marzenia są chyba lepsze od postanowień. Postanowienia są nudne i już po tygodniu człowiek szuka wymówek. Marzenia spełnia się fajnie. A jak się ich nie spełnia to też nic się nie dzieje. No tylko takie życie bez spełniania marzeń jest troszkę nudne. Więc spisuję tutaj swoje 12 sztuk marzeń i mam nadzieję, że będę je wykreślać systematycznie. Jeśli nie, to po prostu oznacza, że gdzieś na którymś etapie zabrakło mi jaj.

1. Kupić psa. Odwlekam to marzenie już od dwóch lat. Bo za małe mieszkanie, bo za dużo czasu jestem w pracy, bo to wielka odpowiedzialność. Koniec tego. Chce tego z całego serca, więc pora to zrobić.

2.Ogarnąć wygląd bloga. Prowadzę go już trochę czasu i sprawia mi to taką zwykłą ludzką przyjemność. Nie czuję presji bycia blogowym fejmem, ale jednak to takie moje małe dziecko. Dziecko, które teraz ubrane jest w najgorsze łachy. Pora zadbać o to, żeby Exkonsumpcja stała się miejscem ładnym.

3.Pojechać do Paryża. Dwa słowa: Wersal i Disneyland. Ok, obydwa znajdują się po Paryżem, wiem o tym. Realizacja marzeń z dzieciństwa.

4.Analogicznie z odwiedzeniem Rzymu. Marzenie, którego nie zrealizowałam rok temu. Bo rzuciłam się na pracę. Zupełnie bez sensu. W nowym roku spacer uliczkami Wiecznego Miasta przedkładam nad najbardziej tłustą wypłatę.

5.Przetrwać 100 DNI BEZ ZAKUPÓW. Miesiąc to była ledwie próba. Całego roku mogłabym nie podołać. 100 dni wydaje się być dobrym testem silnej woli i ostatecznym złamaniem wpajanego nam przez świat przekonania, że musimy kupować.

6.Sprzedać jakiś swój rysunek. Owszem, ma to być rysunek dobry, w który włożę swoje serce. Nie chcę sprzedawać nikomu szmiry. Ale to jest właśnie to, co chcę robić. Rysować i poprawiać swoimi rysunkami humor innym.

7.Pójść na balet lub do opery. W tym roku w moje urodziny wypadł pokaz Jeziora Łabędziego, a ja NIE POSZŁAM, bo cośtam.

8.Zwiedzić 25 zamków/pałaców w Małopolsce. Lubię takie miejsca. Szczególnie to trochę mniej znane, a w pobliżu mam ich sporo.

9.W 2015 narysować 100 rysunków. W tym roku udało się z 50 lekką ręką, to chyba warto podwoić stawkę.

10.Pojechać na wakacje. Nie byłam w tym roku. Wakacje, ehhh marzę o nich. O szumie fal i lenistwie na plaży. Lenistwie i już. Żadnego zwiedzania od 6 rano, tylko błękitna woda, palmy, piasek i ja.

11.Nauczyć się jeździć samochodem. Dla części z Was pewnie brzmi to śmiesznie, ale boje się prowadzenia samochodu. No ale to jednak trochę wstyd nie potrafić nawet przejechać kilku metrów prostej drogi, kiedy Twój chłopak prosi Cię o szybką pomoc w zaparkowaniu pod domem znajomych. Na prawo jazdy się jeszcze nie porywam w tym roku, ale samego skila przydałoby się nabyć.

12.Odzyskać kondycję. Całkowicie straconą przez siedzący tryb życia. Sposób nieistotny, nie narzucam sobie żadnych treningów, ani ich ilości. Będzie mi się chciało, to zrobię trening kardio, nie – to pójdę na spacer. Byle ruszyć te zastane kości.

Taką osobą chcę być w 2015. Chce działać, popełniać błędy, upadać i podnosić się. Rozwijać się.

A Ty kim chcesz być?